John Vervoort in De Standaard Boeken
Bloter dan bloot is de vierde misdaadroman van Stan Lauryssens en het is zijn beste tot nu toe. Het lijkt erop dat Lauryssens steeds hetzelfde boek schrijft. Je leest zijn boeken niet in de eerste plaats voor de plot, maar voor de spitante dialogen en de pakkende beschrijvingen van een stad die heel wat te verduren krijgt. De cast bestaat uit een resem Antwerpse speurders die eerst een gore mop vertellen, bij voorkeur over migranten, voor ze eropuit trekken om misdadigers te vatten. Maar hoe melig die grappen soms ook zijn, Lauryssens slaagt erin om de sfeer in een onderzoeksteam mooi te tekenen.
Bloter dan bloot is het vervolg op Doder dan dood. In dat vorige boek laat hij een bende tijdens de laatste uren van het jaar, terwijl boven de Schelde het vuurwerk wordt afgestoken, de Nationale Bank binnendringen om een gigantische som geld te roven. In Bloter dan bloot volgen we vooral de speurders in hun pogingen om de roof op te helderen. Er moeten ook nog andere misdaden opgelost worden. Een dolle schutter heeft in het centrum van Antwerpen een bloedbad aangericht. Blijkt dat de roof en het bloedbad met elkaar te maken hebben. De finale van het boek is prachtig geschreven en speelt zich af rond de beruchte Chicagobuilding op Linkeroever.
Stan Lauryssens heeft een unieke stijl die hij in de vier boeken die hij tot dusver publiceerde heeft geperfectioneerd. Hij is sterk in beschrijvingen van de stad. Hij laat zijn personages door de winterse straten van Antwerpen dwalen. Zijn weergave van een ondergesneeuwde stad waarin mensen dreigen verloren te lopen is tegelijk realistisch en poëtisch.
LAURYSSENS heeft zijn research goed gedaan. Op een boeiende manier vertelt hij over de geheime atoomschuilkelders die zich onder de Antwerpse binnenstad zouden bevinden, over de manier waarop robotfoto's worden gemaakt of hoe DNA-analyse helpt om misdadigers te vatten. Hij kent de laatste woorden van J.F. Kennedy voor hij in Dallas werd neergeschoten (,,Doe je zonnebril af, Jackie. Wuif naar de mensen!'') en hoe psychologen vanuit gelaatsuitdrukkingen de intenties van mensen kunnen bepalen.
Bovendien is hij niet vies van opvallende maar rake vergelijkingen. Teelballen lijken op rot fruit en wanneer een psychopaat zijn slachtoffer openrijt doet de dunne darm aan breiwol denken. Subtiel is het wellicht niet, maar stilaan ontpopt Stan Lauryssens zich tot een van de origineelste misdaadauteurs van ons taalgebied.
Venster sluiten